Wie "Trauma" leest, krijgt niet de kans lui achterover te leunen en rustig door te lezen totdat hij de oplossing op een presenteerblaadje krijgt aangeboden. De lezer ondervindt dezelfde problemen als de rechercheurs die de moord op de zeventienjarige Jenny Sjöberg onderzoeken: hoe kun je de waarheid destilleren uit alle verhalen van betrokkenen, en wat verzwijgen ze? Ulla Bolinder zet de zaak uiteen in verschillende soorten teksten, zoals verhoren, persoonlijke verslagen en krantenberichten. Dat verhoren een vak is, komt duidelijk naar voren in deze roman. De politie heeft de dader in beeld, maar vraagt op het kritieke moment niet door. Dat de moord uiteindelijk toch wordt opgelost is te danken aan een van de getuigen in de zaak, de schrijver Per-Arne Olsson. Ulla Bolinder heeft eerder een serie van vijf misdaadromans geschreven, waarin de journalist David Weber op onderzoek uitgaat. Daarvoor verscheen een trilogie over de meisjes Eva Lena en Kicki. Het eerste deel, "Hoppa in dÃ¥!" is inmiddels in het Engels verschenen onder de titel "Hop in then". Olof Öberg, liefhebber van de romans van Ulla Bolinder, noemt "Trauma" een van haar sterkste romans en zegt over haar boeken: '... hier geen "geniale" seriemoordenaar die lichamen in geometrische patronen neerlegt [...] geen man-tegen-mangevecht op een donker en regenachtig strand tussen een nurkse rechercheur van middelbare leeftijd en een hyperintelligente tegenstander. Alleen gewone mensen, die slachtoffer worden van alledaagse misdrijven, of dader. [...] Dat allemaal in een originele vorm en in ongewoon goed geschreven proza.' In een interview voor Dast Magazine (1-3-2016) vertelt de auteur aan Leif-Rune Strandell dat ze vooral geïnteresseerd is in verschillende soorten taalgebruik en in wat de taal die mensen gebruiken verraadt over hun mentaliteit, leeftijd, maatschappelijke positie en opleidingsniveau. Daarom kiest ze voor een vertelvorm waarin ze veel verschillende mensen aan het woord kan laten. Een alwetende verteller had het de lezer gemakkelijker kunnen maken, maar daar kiest Ulla Bolinder niet voor. Zij geeft de lezer liever een flinke kluif, iets om de tanden in te zetten. Nisse Scherman in Dast Magazine over Trauma: 'Ulla Bolinder verdient met haar verteltechniek meer aandacht [...] Ze schrijft op haar eigen manier, en altijd over zeer urgente onderwerpen. Dit is meer dan alleen ontspanningslectuur.' 21-5-2014.